Συνέντευξη με τον Robert Schmid
Μια σαφής εντολή προς όλους
Κάντε το ξανά απλό! Δεν υπάρχει απλούστερος τρόπος να συνοψίσετε την κατεύθυνση της πορείας ολόκληρου του SIH. Πόσο εύκολο είναι όμως να γίνουν συνειδητά οι διαδικασίες απλούστερες, πιο λιτές και συνεπώς πιο αποτελεσματικές σε έναν ολοένα και πιο πολύπλοκο κόσμο εργασίας; Και ερμηνεύουν όλοι αυτό το μήνυμα με τον ίδιο τρόπο; Ρωτήσαμε προσωπικά τον Robert Schmid σχετικά με αυτό το θέμα. Ακολουθεί ένα απόσπασμα της συνέντευξης:
“Κάντε το πάλι απλό!” Αυτή είναι η αποστολή σας προς τους υπαλλήλους σας, κ. Schmid. Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος της εργασίας γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος. Ποιοι είναι οι λόγοι γι’ αυτό;
Σε έναν ολοένα και πιο πολύπλοκο κόσμο εργασίας, χρειαζόμαστε ειδικούς που τείνουν -αν δεν είμαστε προσεκτικοί- να κάνουν τα πάντα ακόμη πιο περίπλοκα. Συντάσσονται κανονισμοί και ορίζονται πρότυπα τα οποία – αν τα εξετάσετε λεπτομερώς – δεν μπορούν να τηρηθούν όλα χωρίς να καταστραφεί η οικονομία και η ευημερία.
Σε μια συνέντευξη τον Ιανουάριο του 2024, μιλάτε για “ελεγκτές που ελέγχουν άλλους ελεγκτές” – τι πάει στραβά εδώ;
Εκτός από το γεγονός ότι θεωρώ την εξέλιξη αυτή μια επιβολή, τη βλέπω ως μια απλή μετατόπιση της ευθύνης. Ποιος θέλει να αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις και τις αποφάσεις του στις μέρες μας; Είναι πολύ πιο εύκολο να τη μεταβιβάσεις σε έναν εμπειρογνώμονα, έναν ελεγκτή ή τη ρυθμιστική αρχή προστασίας δεδομένων. Αν ο καθένας αναλάμβανε απλώς την ευθύνη που του αναλογούσε, χωρίς “προσπάθειες μετατόπισης της ευθύνης”, τότε όλα θα ήταν πολύ πιο ρεαλιστικά.
Θα μπορούσατε να μας δώσετε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα;
Φυσικά, υπάρχουν πολλές. Πάρτε μόνο το νέο νόμο για την αλυσίδα εφοδιασμού. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει ξεχωριστή κατευθυντήρια γραμμή γι’ αυτό δείχνει πώς ένα σημαντικό θέμα μπορεί να μετατραπεί σε ένα πολύπλοκο κατασκεύασμα. Και για να διασφαλιστεί ότι όλα είναι σωστά – και εδώ είμαστε πάλι πίσω σε αυτή την άχαρη ευθύνη – ο παρών οδηγός περιέχει επίσης συμβουλές εμπειρογνωμόνων και συνδέσμους σε πιο εμπεριστατωμένο περιεχόμενο.
Τι ρυθμίζει στην πραγματικότητα ο νόμος για την αλυσίδα εφοδιασμού;
Ρυθμίζει τις υποχρεώσεις δέουσας επιμέλειας των εταιρειών και τις υποχρεώνει να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά πρότυπα. Στο τέλος της ημέρας, όπως σε πολλούς τομείς, “οι απατεώνες παραμένουν απατεώνες” και βρίσκουν τρόπο να το παρακάμψουν. Οι έντιμοι, από την άλλη πλευρά, απελπίζονται.
Ο ισχύων κανονισμός ΚΙΜ στην Αυστρία είναι επίσης ένα καυτό θέμα από την άποψη αυτή. Οι κανόνες δανεισμού είναι τόσο αυστηροί που το όνειρο της ανέγερσης ενός σπιτιού παραμένει όνειρο για πολλούς, παρόλο που θα είχαν το κεφάλαιο εκκίνησης για να το κάνουν. Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με αυτό;
Αν το κράτος υπαγορεύει στις τράπεζες πώς επιτρέπεται να χορηγούν δάνεια και οι υπεύθυνοι πολίτες δεν επιτρέπεται να αποφασίζουν πόσα χρήματα θέλουν να συγκεντρώσουν για τις δόσεις τους, τότε μόνο ένα φαινόμενο μπορώ να σκεφτώ που εξηγεί τα πάντα: η μετατόπιση της ευθύνης. Οι δυτικές χώρες τείνουν να ρυθμίζουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να ρυθμίζονται. Ευτυχώς, η ρύθμιση του ΚΙΜ ακυρώνεται φέτος και δεν θα παραταθεί.
Αμφισβητείτε τη χρησιμότητα των κανόνων και προτείνετε στους υπαλλήλους σας να κάνουν το ίδιο. Πόσο μπορώ ως εταιρεία να αγνοήσω τους κανονισμούς;
Φυσικά, δεν μπορείτε να αγνοήσετε τους κανονισμούς. Αλλά θα πρέπει να ελέγχετε κάθε έναν από αυτούς για να δείτε αν πρόκειται για διάταξη “πρέπει” ή “μπορεί”. Οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί τείνουν να βλέπουν τις οδηγίες ως υποχρέωση.
Αυτοματοποίηση, ψηφιοποίηση, διαχείριση διεπαφών – οι εταιρείες έχουν σήμερα διάφορα μέσα στη διάθεσή τους για να διευκολύνουν τις ίδιες και τους πελάτες τους. Χρησιμοποιούνται τέτοια εργαλεία στη SIH και πόσο καλά γίνονται αποδεκτά από τους εργαζόμενους;
Ας ξεκινήσουμε με το θέμα της ψηφιοποίησης. Την χρειαζόμαστε και δεν μπορούμε πλέον να τη στερηθούμε σήμερα, γιατί μας ζητούνται τόσα πολλά – άλλη μια στατιστική, άλλο ένα γράφημα. Αλλά και εδώ απαιτείται κριτική σκέψη. Περί τίνος πρόκειται πραγματικά; Τι θα μας πάει παραπέρα; Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να περιοριστούμε σε καθήκοντα και εργαλεία που έχουν πραγματικά νόημα και θα μας κάνουν επίσης επιτυχημένους στο μέλλον.
Η ψηφιοποίηση δεν είναι επίσης θέμα γενεών;
Φυσικά, πρόκειται επίσης για ζήτημα γενεών. Είναι σημαντικό να συνδυάσουμε την εμπειρία των παλαιότερων, οι οποίοι έχουν επιτύχει χωρίς την ψηφιοποίηση, με τις ιδέες των νέων. Αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να μην γίνεται απλώς η ψηφιοποίηση για την ψηφιοποίηση, αλλά για να την προωθήσουμε εκεί όπου έχει νόημα.
“Η μείωση των πραγμάτων είναι πολύ πιο δύσκολη από τη δημιουργία κανόνων”.
Είστε υπέρμαχος της απλοποίησης των πραγμάτων. Πόσο απλά είναι πραγματικά;
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή. Τα πράγματα συσσωρεύονται με τα χρόνια. Το να τα μαζέψουμε είναι πιο εύκολο από το να τα ξεκαθαρίσουμε. Το ίδιο συμβαίνει και στην επαγγελματική ζωή. Πρέπει να μπορείτε να διαχωρίζετε συνειδητά τον εαυτό σας από θέματα, στατιστικά στοιχεία και δραστηριότητες, ώστε να μπορείτε να εργάζεστε πιο αποτελεσματικά και με μεγαλύτερη συγκέντρωση.
Οι άνθρωποι αρέσκονται σε δοκιμασμένα και δοκιμασμένα μοτίβα. Η απλούστευση των διαδικασιών σημαίνει αλλαγή. Τι κάνουν οι υπάλληλοί σας με το “Κάντε το πάλι απλό!”;
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Γιατί εδώ βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, όπως συνέβη και με άλλα θέματα που έχουν πλέον καθιερωθεί στην εταιρική μας κουλτούρα.
Ποια θέματα ακριβώς εξετάζετε εδώ;
Ένα καλό παράδειγμα είναι η κυκλική οικονομία, δηλαδή η αναγνώριση ότι τα απόβλητα μπορούν επίσης να είναι ανακυκλώσιμα υλικά. Στην αρχή, κάποιοι άνθρωποι μας κοίταξαν με μεγάλο μάτι. Σε πολλές εταιρείες, χρειάζονται μήνες, μερικές φορές ακόμη και χρόνια, για να συνειδητοποιήσουν όλοι τη χρησιμότητα μιας καινοτομίας ή μιας νέας κατεύθυνσης. Όταν όλοι την έχουν κατανοήσει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, τίθεται σε εφαρμογή. Ακριβώς όπως η κυκλική οικονομία και η εξοικονόμηση πόρων στην εταιρεία μας. Γνωρίζουμε ότι οι πρώτες ύλες της γης είναι περιορισμένες και πρέπει να χρησιμοποιούνται με υπευθυνότητα, ώστε και οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να ζήσουν καλά. Όσοι χρησιμοποιούν προσεκτικά τους πόρους δεν εξοικονομούν μόνο χρήματα, αλλά μειώνουν και τις εκπομπές ρύπων. Αυτό ωφελεί όλους – και αποτελεί μια πραγματική επένδυση στο μέλλον. Θα έλεγα μάλιστα ότι είμαστε πλέον πραγματικά καλοί σε αυτό. Φυσικά, αυτή η αποδοχή δεν θα συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη.
Πόσο συχνά θέτετε το ζήτημα της απλοποίησης των πραγμάτων στην εταιρεία;
Ξανά και ξανά. Μόλις τις προάλλες στο χριστουγεννιάτικο πάρτι. Φυσικά, εισπράττουμε και έκπληκτα βλέμματα από τη διοίκηση όταν λέμε: “Μην δίνετε δεκάρα για τα πρότυπα!”. Αυτό είναι, φυσικά, μια τολμηρή απλοποίηση της έκκλησής μας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την αμφισβήτηση των δικών σας πράξεων. Ακριβώς όπως οι κανόνες που ακολουθούμε από τύφλωση και συνήθεια. Η προσέγγισή μου είναι η εξής: παρακαλώ εξετάστε αν μια δραστηριότητα έχει νόημα. Αν δεν μας προσφέρει τίποτα, δείτε αν μπορείτε να τα καταφέρετε χωρίς αυτήν.
Επιστρέφουμε λοιπόν στο συμμάζεμα – έχετε κάποια χρήσιμη συμβουλή;
Η μείωση των πραγμάτων είναι πολύ πιο δύσκολη από το να τα φέρεις στον κόσμο. Το μόνο πράγμα που μπορείτε να κάνετε εδώ είναι να εξασκηθείτε στην τακτική αμφισβήτηση. Αυτή η θεωρία αποδεικνύεται με την πάροδο του χρόνου. Η απομάκρυνση καθιστά δυνατή την απλούστευση των διαδικασιών και πάλι. Όπως είπα, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Οι υπάλληλοί μας πρέπει πρώτα να αναπτύξουν μια εικόνα και μια προθυμία να αμφισβητούν όχι μόνο τους άλλους, αλλά κυρίως τον εαυτό τους και τις ενέργειες που έχουν μάθει.
Ποιος είναι εξουσιοδοτημένος να διευκολύνει τα πράγματα στο SIH; Ποιος μπορεί να επιδείξει δυνατότητες αλλαγής; Κάθε άτομο;
Ναι, αυτή είναι η έκκλησή μου. Και σε κάθε άτομο. Μόνο το άτομο που κάνει κάτι μπορεί να κρίνει καλύτερα πώς να το απλοποιήσει. Το ξεκάθαρο μήνυμά μου είναι: αν αισθάνεστε ότι κάτι δεν έχει νόημα, συζητήστε το με τον προϊστάμενό σας. Αν ο προϊστάμενός σας δεν θέλει να ακούσει γι’ αυτό στην αρχή, τότε σας παρακαλούμε να μην τα παρατήσετε αμέσως, αλλά να συνεχίσετε. Δεν κάνουμε άσκοπα πράγματα.
Το μήνυμα είναι να αναλαμβάνουμε την ευθύνη αντί να κάνουμε πράγματα στα τυφλά. Ποιες ερωτήσεις λοιπόν πρέπει να κάνουν οι υπάλληλοί σας στον εαυτό τους τακτικά;
Ένα πολύ απλό ερώτημα, το οποίο όμως τίθεται ξανά και ξανά: Γιατί το χρειαζόμαστε αυτό;
Μια τελευταία ερώτηση: “Make it simple again!” ή εν συντομία MISA. Μια ευσεβής ευχή ή μια ζωντανή πραγματικότητα στο SIH;
Πάνω απ’ όλα, στόχος μου είναι να ευαισθητοποιήσω και να ενθαρρύνω όλους τους υπαλλήλους του SIH να εξετάζουν τακτικά τα πράγματα με κριτικό πνεύμα. Μην ξεγελιέστε από την υποτιθέμενη πολυπλοκότητα – δεν είναι όλα όσα φαίνονται περίπλοκα αυτόματα λογικά ή έξυπνα. Το θάρρος για την απλότητα είναι το ζητούμενο! Έτσι, “Κάντε το ξανά απλό!”, μαζί!
